Dokonując rocznego rozliczenia podatkowego, możesz skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej i odliczyć od dochodu wydatki na rehabilitację, leki, a nawet samochód. Choć czas na składanie tegorocznych deklaracji PIT już minął, warto już teraz dowiedzieć się, w jaki sposób funkcjonuje ten odpis podatkowy. To pozwoli Ci przygotować się na następny rok. Zobacz więc, co to jest ulga rehabilitacyjna, komu przysługuje i na jakich zasadach możesz odliczyć swoje wydatki.

Co to jest ulga rehabilitacyjna i komu przysługuje?

Ulga rehabilitacyjna to odpis podatkowy, który w rocznym rozliczeniu PIT pozwala odliczyć od dochodu wydatki związane z niepełnosprawnością.

Ulga rehabilitacyjna przysługuje:

• osobom z niepełnosprawnościami;
• osobom będącym opiekunem osoby lub osób z niepełnosprawnościami (i mającym na utrzymaniu takie osoby) – w takim przypadku z ulgi rehabilitacyjnej mogą skorzystać nie tylko rodzice dzieci z niepełnosprawnościami, ale również osoby opiekujące się rodzicami, teściami, rodzeństwem, ojczymem, macochą lub pasierbami.

Niestety w tym drugim przypadku prawodawca uzależnił skorzystanie z ulgi rehabilitacyjnej od dochodu osiąganego przez osobę z niepełnosprawnością. Mogą z niej skorzystać tylko te osoby, których roczny dochód nie przekracza 12-krotności renty socjalnej (obecnie jest to 14 400 zł). Wydaje się to niską kwotą, ale pamiętaj, że nie obejmuje ona alimentów, zasiłku pielęgnacyjnego oraz świadczenia uzupełniającego dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji.

Ulga rehabilitacyjna – co można odliczyć?

Dzięki uldze rehabilitacyjnej możesz odpisać od podatku wydatki przeznaczone nie tylko na cele rehabilitacyjne czy leczenie, ale też środki higieniczne i wydatki na zakup oraz montaż sprzętu ułatwiającego codzienne funkcjonowanie.

Do tych kategorii zaliczają się:

• leki;
• przystosowanie mieszkania lub budynku do Twoich potrzeb;
• przystosowanie samochodu;
• zakup sprzętu rehabilitacyjnego lub użytkowego (np. wózka inwalidzkiego), który umożliwi Ci wykonanie codziennych czynności;
• zakup pomocy szkoleniowych;
• opłacenie turnusu rehabilitacyjnego lub leczenie w zakładzie uzdrowiskowym, zakładzie rehabilitacyjnym lub zakładzie opiekuńczo-leczniczym;
• opłacenie przewodników dla osób z niepełnosprawnością narządu ruchu (I grupa inwalidztwa) – do 2280 zł;
• zapewnienie opieki pielęgniarskiej w domu (I grupa inwalidzka);
• wyjazdy na kolonie i obozy dla dzieci i osób do 25 r.ż.;
• pokrycie kosztów przewozów na zabiegi lecznicze lub rehabilitacyjne;
• eksploatację samochodu osoby, która jest opiekunem dziecka z niepełnosprawnością, które nie ukończyło 16 r.ż.

Niektóre z tych wydatków możesz odliczyć tylko do pewnego limitu. Prawodawca przewidział limity kwotowe na wydatki na samochód i opłacenie przewodnika – koszty, które można odpisać od dochodu, nie mogą być większe niż 2280 zł.

Dość kontrowersyjny jest zapis mówiący o kwocie wydatków na leki. Odpis od podatku należy Ci się tylko wtedy, jeżeli wydajesz na nie więcej niż 100 zł miesięcznie i posiadasz zaświadczenie lekarskie poświadczające konieczność ich przyjmowania. Ponadto od dochodu możesz odliczyć tylko taką kwotą, która przekracza wyznaczony limit. Jeśli więc na leki wydajesz 150 zł miesięcznie, możesz skorzystać z ulgi podatkowej w wysokości 50 zł.

Jakie dokumenty są potrzebne, by skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej?

Uprawnienie do ulgi rehabilitacyjnej przysługuje tylko tym osobom, które mogą okazać urzędowe poświadczenie niepełnosprawności.

Mogą to być następujące dokumenty:

• orzeczenie o zakwalifikowaniu do jednego z trzech stopni niepełnosprawności: znacznego, umiarkowanego lub lekkiego;
• orzeczenie lekarza orzecznika ZUS o całkowitej niezdolności do pracy, niezdolności do samodzielnej egzystencji lub jednoczesnej niezdolności do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji;
• orzeczenie lekarza orzecznika ZUS o częściowej niezdolności do pracy;
• decyzji ZUS przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy;
• decyzji przyznającej rentę szkoleniową;
• decyzji przyznającej rentę socjalną dla osób z niepełnosprawnościami, które powstały przed ukończeniem 18 r.ż., w trakcie studiów lub podczas aspirantury naukowej;
• orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 r.ż.

Pamiętaj również o tym, że aby móc skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej, musisz udokumentować każdy wydatek. Zbieraj więc faktury lub rachunki imienne za wszystkie zakupy. Jako dowód wydatku możesz przedstawić również paragon, ale w takim przypadku musisz dołączyć do niego podpisane oświadczenie o poniesieniu wydatku. Jeśli natomiast odpis podatkowy wykonujesz jako opiekun osoby z niepełnosprawnością, dokumenty zakupu powinny być wystawione na Twoje imię lub nazwisko.

Nie musisz przy tym martwić się, że o czymś zapomnisz lub odliczysz od podatku wydatek, który nie jest przewidziany przez prawo. Programy do wypełniania PIT-ów uwzględniają także ulgę rehabilitacyjną – wystarczy, że wpiszesz swoje wydatki w odpowiednią rubrykę. Pamiętaj, żeby gromadzić wszystkie dokumenty i – co najważniejsze – terminowo złożyć swoją deklarację podatkową we właściwym Urzędzie Skarbowym.